Veel gemeenten bestrijden al enige tijd de Japanse duizendknoop. Sinds kort zijn nu ook de Afghaanse en de Finse duizendknoop in ons land te vinden. Reden om deze soorten ook in de gaten te houden, aldus de NVWA en stichting Floron.
De afgelopen jaren is er in Nederland in verschillende gemeenten met man en macht gestreden tegen de snelgroeiende duizendknoop. De Japanse, Sachalinse en Basterdduizendknoop zijn zeer lastig te bestrijden invasieve exoten. De Japanse Duizendknoop heeft bijvoorbeeld zo’n groeikracht dat deze rioleringen en gebouwen bedreigt en andere inheemse soorten verdringt. Daarnaast verdringt de exoot ook hier al lang voorkomende planten en struiken. De plant blijkt in de praktijk moeilijk uit te roeien en rukt daarom de afgelopen jaren op. Bestrijding loopt in de papieren en kost veel tijd. Niet alle gemeenten beschikken over voldoende middelen en mensen, wat leidt tot grote verschillen in de gemeentelijke aanpak.
De NVWA doet daarom samen met Floron, een stichting die in Nederland het onderzoek coördineert naar het voorkomen van wilde plantensoorten, een oproep om het niet zo ver te laten komen met de twee nieuw gesignaleerde soorten en deze goed in de gaten te houden.
Dumpen tuinafval boosdoener
De eerste is de Afghaanse duizendknoop. Deze werd in 2022 toegevoegd aan de Unielijst: een Europese lijst met invasieve exoten die mogelijk schadelijk zijn. De plant mag niet meer binnen de Europese Unie verhandeld of aangeplant worden. Lidstaten hebben de plicht bestaande populaties te elimineren of als dat niet meer kan, te voorkomen dat de soort zich verder uitbreidt.
De Afghaanse duizendknoop is goed te onderscheiden van andere Aziatische duizendknopen dankzij de langwerpige, eironde bladeren en de grote bruine steunbladeren. De bloemen zijn helder- tot roodachtig wit. De plant bloeit heel laat in jaar, daarom worden geen zaden gevormd. Nieuwe groeiplaatsen in Nederland ontstaan vooral door het dumpen van tuinafval.
Minder onschuldig dan gedacht
De Finse duizendknoop wordt als tuinplant in tuincentra onder verschillende namen verkocht, en aanbevolen als een duizendknoop die niet woekert. Behalve dan als de plant buiten de tuin terecht komt en daardoor makkelijker aan de aandacht ontsnapt. In Nederland zijn nu nog weinig verwilderingen bekend, maar in Scandinavië worden al meer waarnemingen gedaan, met name in Finland waar deze plant al veel voorkomt. Deze duizendknoop onderscheidt zich door de bloeiwijze met witte tot roomwitte bloemen.
Oproep: strengere importcontroles
Invasieve exoten, zoals de duizendknopen, vormen ook een bedreiging voor de biodiversiteit. Daarnaast zijn de bestrijdingskosten wereldwijd enorm hoog en nemen jaarlijks snel toe. In een recent verschenen rapport roept het Intergovernmental Science-Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services (IPBES) landelijke en lokale overheden op om meer te doen in de strijd tegen deze exoten. Zo pleit ze onder andere voor strengere controles op import om verspreiding te voorkomen.
Mier als plaagdier
Ook in gemeenteland kunnen invasieve exoten de gemoederen flink bezig houden. In Nederland is er de afgelopen jaren bijvoorbeeld veel overlast geweest van de eikenprocessierups. Gemeenten doen veel aan de bestrijding van de jeukrups en er zijn veel verschillende proeven gedaan. Met resultaat, want de opmars lijkt onder controle. De Amerikaanse rivierkreeft daarentegen lijkt momenteel juist bezig aan een ware invasie. Ook het mediterraan draaigatje, een exotische mier komt inmiddels in Nederland voor. Hun superkolonie kan wel 120 meter lang worden. Hoewel ze bijten, zijn ze niet gevaarlijk. Maar door hun graafwerk verzakken stoepen en tuinborders. In de gemeente Alphen aan de Rijn wordt dit plaagdier bestreden met stoom en aaltjes als natuurlijke vijand. En in de gemeente Oss wordt opgeroepen om de hooikoortsplant Ambrosia te bestrijden.
Geef een reactie