Gemiddeld veertien procent van de integrale aanbestedingen mislukt, blijkt uit een kwalitatieve analyse van het Steunpunt Architectuuropdrachten en Ontwerpwedstrijden.
De laatste vijf jaar worden gekenmerkt door experimenten met het aanbesteden van het ontwerpen en bouwen van een gemeentehuis of school, bijvoorbeeld. Het steunpunt, dat alle aanbestedingen voor architectuur in een databank zet, ziet wel een toenemende bewustwording van de plicht tot aanbesteden.
Geïntegreerde opdrachten zitten in de lift. Aanbestedingen die alleen voor het ontwerp van een gebouw gelden, nemen juist af. De combinatie design and build is in trek, maar de integrale aanbestedingsvariant finance, maintain en operate neemt ook toe.
Externen
De grootste aanbesteders zijn de Rijksgebouwendienst, Prorail, Utrecht en Amsterdam. Uit de analyse blijkt verder dat ruim de helft van alle gemeenten geen architectuuropdrachten heeft aanbesteed. Onervaren gemeenten schakelen vaak externe adviseurs in. De eigen kennis schiet tekort, concludeert het steunpunt.
De nummer één irritatie van architecten is de bureaucratie die met de aanbestedingsprocedure gepaard gaat. Dat en de in hun ogen onredelijke ervaringseisen zorgen ervoor dat het aantal inschrijvers voor opdrachten afneemt. En als de procedure mislukt en wordt stopgezet, kost dat de architectenbureaus veel geld.
Is het onderzoek voor inzage beschikbaar. Wat zijn de belangrijkste redenen voor het mislukken van een integrale aanbesteding en hebben we het dan over alle vormen van integraal aanbesteden of alleen de DB vorm?