Opinie 2011: Het jaar van de rekenkamers?

In 2011 gaat het er om spannen. Rekenkamers zijn te vaak een makkelijk doelwit voor bezuinigingen.

– COLUMN –

Afgelopen week presenteerde ik, samen met Els Boers en Vic Veldheer, het boek ‘De gracieuze rekenkamer’. Dit betreft een bundel met korte essays van verschillende auteurs die allen goed ingevoerd zijn in het decentrale bestuur én actief zijn in een rekenkamer.

Het was een spontaan idee, dit voorjaar, om zo’n bundel te verzorgen. Binnen ons netwerk hadden we snel ruim voldoende enthousiaste en verstandige auteurs gevonden. Maar ja, hoe maak je van 12 worddocumenten een net boek. Commerciële uitgevers durfden dat avontuur niet met ons aan, omdat wij wilden vasthouden aan een zeer toegankelijke, laagdrempelige en daarmee betrekkelijk goedkope uitgave.

Presentatie
Uiteindelijk hebben we uitgave in eigen beheer verzorgd. 250 mailtjes met vormgevers, auteurs en eindredacteuren verder lag er dan een mooie, professionele publicatie. Mijn mederedacteuren haalden mij vervolgens over om dan toch ook maar een ‘echte presentatie’ te organiseren. Ik aarzelde wat, want dat betekende weer 100 mailtjes extra, het regelen van sprekers, het boeken van een zaaltje, de communicatie met bezoekers, etc. Maar, ach, vooruit dan maar.

Het resultaat overtrof onze stoutste verwachtingen. Het was druk, de aanwezige auteurs gaven een leuke introductie op hun bijdrage en Meine Henk Klijnsma van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, die het boek in ontvangst nam, verhaalde nog eens over de ontstaansgeschiedenis van de lokale rekenkamers.

Opvallend
Er vielen mij een paar dingen op. Om te beginnen dat het druk en gezellig was. Leden van rekenkamers zijn overwegend verstandige, nuchtere en vriendelijke mensen. We waren ‘onder elkaar’. Maar de drukte blijkt ook op andere terreinen. De VNG kondigde aan ook een boekje over rekenkamers uit te willen brengen. BZK heeft net de evaluatie van de rekenkamers aanbesteed.

En verder duikelen de berichten over bezuinigingen op de rekenkamers over elkaar heen. Dat is een belangrijke verklaring voor al die aandacht en drukte. Ook uit de terugblik van Klijnsma tijdens onze bijeenkomst kwam naar voren dat, hoewel het idee van een lokale rekenkamer van meet af aan in de Staatscommissie Dualisme en Lokale Democratie vrijwel onomstreden was, de uiteindelijke besluitvorming lastig was geweest. Uiteindelijk had een amendement van de gewiekste PvdA’er, Dick de Cloe, eveneens aanwezig tijdens de presentatie, de lokale rekenkamers ‘gered’.

Makkelijk doelwit
Nog steeds zijn er vele gemeenten waar niet alleen collegeleden en ambtenaren, maar ook de raad zelf maar weinig willen weten van ‘hun’ rekenkamer. Dat maakt de rekenkamers ook nu nog een makkelijk doelwit voor bezuinigingen. Het gaat weliswaar niet om veel geld, maar de symbolische waarde is niet gering. De rekenkamer wordt dan feitelijk ‘koudgesteld’. Op twitter zag ik al een berichtje langskomen van een gemeente waar de rekenkamerleden spontaan in staking zijn gegaan, omdat hun het budget is afgenomen.

Het was gezellig afgelopen week bij onze presentatie, met vrienden onder elkaar. De ‘enge’, politieke buitenwereld waar de waan van de dag heerst, was ver weg. Maar in 2011 gaat er om spannen. Zullen de lokale rekenkamers hun positie kunnen behouden? 

Tagged With: bezuiniging Filed Under: Blog, Financiën