Door nu 250 miljoen euro te investeren in kinderen die risico’s lopen door slechte leefomstandigheden, kan de staatskas op termijn miljoenen euro’s extra incasseren.
Dit zei Bas ter Weel van het Centraal Plan Bureau in ontmoetingscentrum Jeugdpoort. Zijn betoog werd kracht bijgezet door Kim Putters, aankomend directeur van het Sociaal Cultureel planbureau.
“Wanneer iedere organisatie 5 tot 10 procent van het beschikbare budget gebruikt voor preventie, dan hebben we die 250 miljoen zo bij elkaar”, was de conclusie in Jeugdpoort. Ter Weel wil voorkomen dat het aantal dikke kinderen in de toekomst toeneemt. Het geld zou geïnvesteerd moeten worden in preventieprogramma’s over gezonde voeding en beweging voor kinderen in risicosituaties. “Wie naar het programma Obese kijkt, leert veel over de motieven van dikke kinderen. Maar wanneer je uitrekent wat gedragsverandering oplevert, kom je op nog veel hogere bedragen uit”, aldus Van Weel.
Bereikbaarheid jeugdzorg
Dan moet er wel worden gewerkt aan een betere bereikbaarheid van deze risicokinderen vinden Ter Weel en Putters. Opvallend veel gezinnen met relatief weinig problemen maken gebruik van tweedelijns jeugdzorg terwijl de helft van de echte probleemgezinnen die deze zorg juist nodig hebben er geen gebruik van maakt. De zorg komt dus vaker niet terecht waar het echt nodig is.
Marijke Vos, voorzitter van de MOgroep, is bang dat preventie geen populaire maatregel is bij de politiek omdat de opbrengsten van preventie niet binnen de gestelde regeerperiode van vier jaar zichtbaar zijn. Kim Putters herkent dit en denkt dat deze instelling alleen doorbroken kan worden door de huidige ketenstructuur en financiering volledig aan te pakken. “Dan worden niet alleen de kosten maar ook de revenuen op het conto van de uitvoerende partij geschreven. Pas dan wordt preventie lonend.”
David says
Investeren in de jeugd is evident. Beleid maken ook. Deze beide items mixen met elkaar en voor de langere termijn investeren, in de schouders die de economie straks dragen evenmin. De adhoc maatschappij waar alles sneller en efficienter moet en kan, geldt in dit geval dus niet. Een geweldig idee om van Kim Putter om de ketenstructuur en de financiring aan te pakken. Waar begint deze praktische koerswijziging? Wie steekt zijn nek uit om alle koppies dezelfde kant op te krijgen. kortom waar begint de lobby, en wie is de krachtige leider die deze koe bij de horens vat. Theoretisch dit verhaal analyseren is 1, en begrijp me goed, ik ben een groot voorstander van mensen die oplossingen aandragen. Maar dan moet er wel energie in gestoken worden waar stap 2 mee gemaakt kan worden. ik investeer iedere dag mijn energie in de toekomst van de jeugd, met geduld en liefde als basis ingredienten is er veel mogelijk.