Kreten als effectiviteit, ketenintegratie en consolidatie zijn niet van de lucht. Toch is hiervoor een heel andere gemeentelijke organisatie nodig.
Elke overheidsmaatregel betekent vandaag voor twee derde deel bezuinigen en voor een derde lastenverzwaring. De herverdelingsgevolgen eisen hun tol. Naast geldverslindende gemeentehuizen ervaren bewoners hoe hun ouders aan hun lot overgelaten worden, kinderopvang onbetaalbaar wordt, belastingen en tarieven worden verhoogd. Met oplopende snelheid verdwijnt het vertrouwen in de overheid. In ons land met zijn dichte sociale medianet staan ongetwijfeld opstanden zoals we die kennen van Griekenland, Spanje, Turkije en Brazilië voor de deur. Tenzij…
Brandjes blussen.
Gemeenten hebben de sleutel. Kreten als effectiviteit, ketenintegratie, consolidatie zijn niet van de lucht. Komt hier wat van terecht? Weinig. De huidige gemeentelijke organisaties meten hun prestaties aan de kosten. Eerlijk gezegd bestaat meestal nauwelijks inzicht in hoe deze tot stand komen. Nu het beroerder gaat is het des te lastig om de oorzaak te vinden.
Waar staat je gemeente? Om zowel de slagkracht van de gemeente te vergroten en de kosten omlaag te drukken dienen prestaties systematisch te verbeteren. Kan dat met de huidige organisaties? Nee. De huidige gemeenten zijn intern georiënteerd. De organisatie is gefragmenteerd ingericht. De sturing, als deze al strategisch is, is reactief met de focus op het verleden. Managementprocessen vinden ad-hoc plaats en de informatie infrastructuur richt zich op specifieke oplossingen. Meting van persoonlijke prestaties is not done en de betrokkenheid bij zowel interne als externe communicatie is nul. In één woord chaos.
Is het ingewikkeld?
Welnee. Het in evenwicht brengen van kosten en prestaties gaat vooral om investeren in leidinggevende discipline. Daarnaast is toewijding nodig om het volgende te doen. Zorg dat strategie en besturing in lijn lopen met de interne en externe informatie. Richt de focus pro-actief op de toekomst en de buitenwereld. Maak taken en verantwoordelijkheden helder. In de “service-organisatie”-gemeente is de beloning afgestemd op afspraken en prestaties. Richt de “intelligent” gestroomlijnde informatie op voortdurend signaleren en verklaren van de snel veranderende buitenwereld met haar achterliggende oorzaken.
Nog belangrijker is dat binnenshuis de integratie tussen de eigen bedrijfsonderdelen en met de samenwerkende partners op orde is. Koppel managementprocessen en activiteiten direct aan de doelstellingen. Van hieruit wordt de rapportagecyclus geïntegreerd met planning en budgettering. Prestatiemanagement is de belangrijkste competentie van de leidinggevende. Deze is in staat om te bepalen welke persoonlijke indicatoren kritiek zijn voor het uitvoeren van de strategie en de te bereiken doelen. Tot slot veel aandacht aan externe en interne communicatie. De relatie tussen interne verantwoording en verantwoording naar buiten is één op één.
Het tij keren via regisseren?
Zeker wel. Een regisserende gemeente is immers prestatiegericht. Ze maakt doelen en ambities duidelijk. De regisserende gemeente gaat uit van een duidelijk raamwerk. Dit raamwerk schets de grote lijnen en creëert een gemeenschappelijk kader en taal. Ze stelt prioriteiten en zet bedrijfsmiddelen in om de prioriteiten waar te maken. Vervolgens vul je de organisatie volgens voorgaand checklistje in. Het vermogen tot uitvoering wordt beloond. Klaar is Kees.
De regisserende gemeente gaat om democratie en dynamiek van de samenleving. Met het “regisserende gemeente raamwerk” co-creatie, co-productie en uitbesteden als basisfilosofie kan ook nog eens enorm worden bespaard. Maar als we maatschappelijke revolutiedrift willen voorkomen, dan is wel haast geboden.
Geef een reactie