Uit recent onderzoek blijkt dat nog geen kwart van onze landgenoten met daadwerkelijke motivatie aan het werk gaat. Nog geen k-w-a-r-t. Onvoorstelbaar!
– COLUMN – Dirk-Jan de Bruijn
En dat terwijl algemeen bekend is dat bevlogen collega’s passie voor hun vak hebben, goed in hun vel zitten en gericht zijn op het neerzetten van uitmuntende prestaties. En dat betekent dus dat die andere driekwart beduidend minder energiek dagelijkse aan de slag gaat! En juist deze mensen geven aan een belangrijk deel van hun werktijd te gebruiken voor zaken die helemaal niets met dat werk te maken hebben. Gewoon andere dingen!
En internationaal onderzoek geeft hetzelfde beeld: nog geen 20% doet die dingen waar ze goed in zijn. Waar ze trots op zijn. Domweg omdat ze daar succesvol in zijn, keer op keer. En uit datzelfde onderzoek blijkt – niet zo vreemd overigens – dat mensen die hun talenten écht kunnen inzetten voor die dingen waarin ze excelleren niet alleen productiever zijn, ze hebben ook de neiging om zich extra in te spannen. Om er ongevraagd een schepje bij te doen. Omdat ze er lol in hebben!
Zwakke punten
Vreemd dus eigenlijk dat we dan zo ontzettend veel aandacht blijven schenken aan het verbeteren van onze zwakke punten. Om dat alsmaar op de agenda te zetten en te houden. Daarom dat het zo leuk is dat de Britse managementgoeroe Marcus Buckingham een heel ander geluid laat horen. Hij heeft namelijk de sterkepuntenrevolutie ontketend. En volgens die theorie is het verspilde moeite om energie te investeren in het op orde krijgen van je zwakke punten. Gewoon niet doen dus!
Kijk maar eens naar alle inspanningen die organisaties in de afgelopen periode hebben verricht om competentiemanagement op de kaart te zetten. Wat een energie heeft dat allemaal gekost! En ondanks dat alles komt die betrokkenheid en inzet gewoon maar niet van de grond. Sterker nog: het staat er zelfs droeviger bij dan ooit. Waarom? Omdat dit alles steeds uitgaat van een ‘complete medewerker’ waarbij iedere professional over dezelfde competenties moet beschikken. En juist daarmee focus je op die zwakke punten. En dat is gewoon niet slim.
Plezier
Want als we nou gewoon zouden accepteren dat we als mens incompleet zijn. Als we nou eens zouden geloven dat we sommige dingen helemaal nooit leren. En dat je dus zou moeten investeren in die dingen waar je al goed in was. Om daar nog beter in te worden. Omdat je dat ook plezier geeft. Waar je fonkelende ogen van krijgt. Omdat het gewoon goed voelt.
Maar essentieel is wél dat je mensen om je heen verzamelt die complementair zijn met jezelf. Die talenten bezitten die jij niet hebt. Want niemand is immers volmaakt. En die collega’s zijn op hun beurt weer goed zijn in die dingen die jij steeds bewaart tot het laatste. Waar je tegenop ziet. En terwijl zij dat nou net met plezier doen …
Mijn advies: Stop dus nog vandaag met het uitvoeren van die activiteiten waarin je zwak bent!
Eerdere columns van Dirk-Jan de Bruijn:
Geef een reactie