Bij het inrichten van de openbare ruimte wordt te weinig rekening gehouden met de gebruikers ervan, blijkt uit onderzoek in Rotterdam, Amsterdam en Utrecht.
De professionals, zoals ontwikkelaars, ontwerpers en financiers, hebben te hoge verwachtingen van het gebruik. Zij zien de openbare ruimte als ontmoetingsplaats, die levendig moet zijn. De inwoners van de steden zien de ruimte helemaal niet als ontmoetingsplaats. Als er ontmoetingen zijn, dan gebeurt dat vluchtig. Verder wordt het contact met anderen in de openbare ruimte ook niet altijd positief ervaren.
Conclusie: de professionals moeten veel beter kijken naar het werkelijke gebruik van de ruimte, niet bepalen wat gebruikers daar mogen doen en minder ambitieus zijn. “De kenmerken van een openbare ruimte zijn niet bepalend voor het gebruik ervan”, staat in het rapport. Er is momenteel sprake van “te veel professionele hebzucht”. Dit zorgt natuurlijk ook voor hoge kosten.
Afval
Gebruikers hechten vooral veel waarde aan activiteiten in de openbare ruimte, zoals markten en festivals. Ook schone en hele pleinen worden gewaardeerd. Als de sporen van vandalisme zijn te zien of er veel afval op straat ligt, zorgt dit ook voor een gevoel van onveiligheid.
Het beeld is zeer herkenbaar, ook in kleine gemeenten. Nadat wij – de straatbewoners – met wethouder Marcel Vissers uitvoerig hebben gesproken over de inrichting van het openbaar gebied, doen zijn ambtenaren precies datgene wat wij niet wilden. De straat is nu fijn om te parkeren, maar levensgevaarlijk voor de kinderen. De wethouder gaat schouderophalend over tot de orde van de dag….
Mag ik hierop aanvullen -en dat blijkt helaas nog altijd hard nodig- dat de inrichting van openbare ruimte al helemaal niet is afgestemd op kinderen, tieners en jongeren. Een gebruikersgroep in de categorie heavy users met een volstrekt eigen programma en behoeften. Kinderen spelen altijd en overal, jongeren hebben behoefte aan autonomie. Veel van de overlast heeft niet zozeer te maken met kinderen en jongeren, maar de volslagen inadequate invulling van openbare ruimte voor deze groepen.
De vaak slecht ingerichte ge?soleerde ontmoetings- en speelplekjes vormen hiervoor geen oplossing.