Gemeenten en UWV hebben hun informatieproces niet op orde. Ze slagen er niet in om betrouwbare en relevante informatie op het juiste moment, veilig bij de juiste persoon te krijgen
Binnen het stelsel van de wet Structuur Uitvoering Werk en Inkomen (SUWI) is het zo dat talrijke organisaties informatie verzamelen en beheren. Die informatieprocessen stoppen alleen niet bij de grens van een organisatie. Een goede uitwisseling is de sleutel naar een goede samenwerking en daarmee ook naar een goede dienstverlening van en naar alle betrokkenen. De informatiekwaliteit, het verminderen van administratieve lasten en de bescherming van persoonsgegevens staan daarbij centraal.
Door de Inspectie Werk en Inkomen (IWI) is in maart 2010 gestart met het nieuwe 'programma Informatieprocessen'. Met als centraal thema voor de toezichtactiviteiten: “betrouwbare en relevante informatie op het juiste moment, veilig bij de juiste persoon tegen minimale lasten”. De juiste persoon is in dit verband de burger, de werkgever, de uitvoeringsorganisaties en gemeenten en de minister van SZW bedoeld.
Conclusie
Nu ligt de eerste rapportage, 'De burger bediend in 2010 ' (in pdf) , voor. De conclusie is daarin vooral duidelijk als het gaat om de samenwerking tussen gemeenten en UWV. “In het bijzonder blijkt het niet eenvoudig om de benodigde samenwerking op het terrein van werk van UWV en gemeenten, nodig om de doelen op dat terrein te realiseren, op het gewenste niveau te krijgen.”
Volgens het rapport richt men zich te eenzijdig op één kant van de samenwerking. “Wet- en regelgeving is nodig om te garanderen dat de uitvoering vorm krijgt volgens de landelijke afspraken (WEU, Besluit werkpleinen), terwijl de samenwerking zich vooral lijkt te concentreren op de activiteiten aan 'de kop van het proces' op de werkpleinen (o.a. werkintake en uitkeringsintake).”
Geen Resultaat
“Zaken die hier verder van af staan, zoals 'Ketenbrede statusinformatie over de burger' hebben weliswaar de aandacht van de ketenpartners, maar deze aandacht heeft nog niet geleid tot concrete resultaten op dit terrein.” Er is voldoende goede wil, maar er wordt onomwonden geconcludeerd dat resultaten uit blijven.
Over te ontwikkelen applicaties worden de ketenpartners het doorgaans wel eens (e-inschrijving, e-intake, werkm@p, DKD), maar uit het rapport blijkt het voor betrokken partijen niet eenvoudig om het vervolgens ook eens te worden over de benodigde standaardisatie op het terrein van de informatie- en ICT-infrastructuur, het dienstverleningsconcept ‘geïntegreerde dienstverlening’ en over de sturing die nodig is om de applicaties doelmatig te kunnen gebruiken.
Over de schaduw heen stappen
Het gaat hier om complexe veranderingsprocessen op zowel stelselniveau als op regionaal niveau tussen rijk en gemeenten en bovendien in een bizonder dynamische omgeving. De problemen oplossen en daarmee de smanewerking op een voor alle betrokkenen gewenst nieveau brengen kan volgens de Inspectie alleen door: “Ketenbrede afspraken en de wil om deze afspraken na te komen (op alle bestuurlijke niveaus).”
Alleen dan is de weg vrij om de burger en de ondernemer (of werkgever) zo goed mogelijk te kunnen bedienen.
Beste mensen, niet voor niets heeft het woord
” bediend ” twee betekenissen, een waarbij dienstverlening bedoeld wordt en een waarbij de klant bediend wordt en de instanties gezamenlijk de functie van pastoor vervullen. De klant is immers al lang ‘ overleden’ in dit systeem. Ook een vorm van bedienen. Dan klopt de tekst helaas weer wel.
Meneer Engberts, als het over dit onderwerp gaat slaapt de politiek volgens mij al heel lang.
Daarom verbaas ik me al lang niet meer. In het verleden ben ik werkzaam geweest zowel voor UWV en daarna voor diverse Gemeenten.
Het lijkt zo eenvoudig, de klant die van UWV over gaat naar de Gemeente om dan het complete dossier over te dragen (je zou de klant het dossier gewoon mee kunnen geven). Het is reeds jaren wettelijk bepaald dat dit moet gebeuren; zie SUWI wet en ook onder meer art. 64 WWB.
Zelfs als je de instanties met de wet confronteert lukt het niet. Ik denk dat het ook in de toekomst nooit zal lukken.
Wel zie ik ??n oplossing, namelijk ??n instantie die alle keuringen verricht (ANW/WWB/WIA/WAO/WAJONG) en ook de uitkeringen regelt. (die uitkeringen kunnen vrij eenvoudig naderhand ten laste worden gebracht bij diverse fondsen)
Dat zou betekenen dat een klant, die ziek wordt en gedeeltelijk werkt en daarnaast een uitkering WWB heeft in de toekomst te maken krijgt met een en dezelfde persoon (arts/arbeidsdeskundige) en instantie. We zouden daarmee miljoenen kunnen besparen. Van overdracht van gegevens of competentiestrijd is dan immers geen sprake meer. Eindelijk zou dan de klant centraal staan.
Nu ligt de eerste rapportage, ‘De burger bediend in 2010 ‘ (in pdf) , voor. De conclusie is daarin vooral duidelijk als het gaat om de samenwerking tussen gemeenten en UWV. Beter gezegd, de burger wordt weer eens niet bediend. Publieke instellingen hebben een klein probleem, nl. dat ze doel en middel door elkaar halen. De burger is middel en hun (gebrek aan) communicatie is doel.
“In het bijzonder blijkt het niet eenvoudig om de benodigde samenwerking op het terrein van werk van UWV en gemeenten, nodig om de doelen op dat terrein te realiseren, op het gewenste niveau te krijgen.” Tja, zo lijkt langzaam maar zeker het banken- en energieprobleem, de grootsheid en meeslependheid van de grootse overheid, ook aangeland te zijn in de intensieve menshouderij. Te weten, onze publieke instellingen die met de afgrijselijke titel, de burger bediend, een arrogantie ten toon spreiden die ieder normaal bedrijf direct op een boete komt te staan of iedere burger wanneer hij of zij iets verkeerd doet op een boete. Het is mij duidelijk dames en heren, functionele schaalverkleining lijkt gewenst en de wet van de afnemende schaalopbrengst is het bestuderen waard. Wat een drama en dan durft de Inspectie nog te zeggen dat ketenbrede afspraken helpen…..tja je zal maar burger zijn in dit mooie Nederland, waarbij voorzieningen doel lijken te worden en de burgerij middel. Kom op jongens werk aan de winkel voor ieder modaal gemeenteraadslid. Of zitten die ook te slapen.