Drie Noord Hollandse gemeenten en het Hoogheemraadschap hebben de handen ineen geslagen om een stapel aan overbodige administratie weg te snijden. Voor de aanslagen Wegenheffing is er een aanzienlijke administratieve lastenverlichting bereikt.
De gemeenten Castricum, Hollands Kroon en Schagen zijn tot stand gekomen door gemeentelijke herindeling. Hierbij zijn gemeenten waarin het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) wegen beheert, samengevoegd met gemeenten waarin dat niet het geval is. Burgers in het ene deel van de nieuwe gemeente betalen wel wegenheffing aan HHNK en in het andere deel niet.
De gemeente compenseert vervolgens de burgers die wel wegenheffing betalen. Dit betreft ongeveer 35.000 aanslagregels voor HHNK en even zoveel compensatiegevallen voor de gemeenten.
Er werd in gezien dat dit een duur en vooral totaal overbodig administratief traject was. Daarom is er een samenwerking gezocht en gevonden: het Hoogheemraadschap slaat gemeenten nu rechtstreeks aan in plaats van de burgers. De voordelen:
- Een eenvoudiger aanpak voor de burgers;
- Voortaan nog maar 3 (!) aanslagen aan gemeenten in plaats van 35.000 aanslagregels wegenheffing (voor een bedrag van € 1,8 miljoen);
- De betrokken gemeenten kunnen het compenseren van 35.000 burgers en de communicatie daarover achterwege laten.
Een simpel ogende verbetering waar iedereen als winnaar naar voren lijkt t ekomen
Een creatieve oplossing, maar of dit binnen de kaders van de Waterschapswet valt? Artikel 122a, tweede lid, Waterschapswet schrijft voor wie in de heffing moeten worden betrokken wanneer tot het instellen van een wegenheffing is besloten. Uit het bericht valt niet op te maken hoe de aanslagen aan de gemeenten worden berekend. Is dit voor alle gebouwde en ongebouwde objecten ook al is de gemeente geen eigenaar, of voor alleen de objecten in eigendom van de gemeente maar dan tegen een hoger tarief dan in de verordening staat? En hoe zit het met het aandeel ingezetenen?