Slechts een kwart van de 1,3 miljard euro aan openstaande vorderingen komt door, bewust of onbewuste, fraude. Dit stelt de VNG.
Gemeenten nemen handhaving zeer serieus. Fraude mag niet
lonen, maar niet elke vordering is ontstaan door fraude. Daarnaast
kunnen gemeenten het uitstaande bedrag aan vorderingen niet altijd
volledig innen, omdat gemeenten het belang van terugvordering moeten
afwegen tegen het hoofddoel van bijstandverlening, activering en
financiële zelfredzaamheid.
Gemeenten zetten bovendien niet alleen in op terugvordering van
onterecht betaalde uitkeringen: gemeenten werken ook hard aan preventie.
Gemeenten ontwikkelen producten en diensten waarin preventie,
handhaving en re-integratie samengaan. Ze doen dit onder andere samen
met de RCF.
Niet altijd fraude
Gemeenten hadden vorig jaar
nog € 1,3 miljard aan vorderingen openstaan. Echter, slechts bij een
kwart van dat bedrag is er sprake van fraude, bewust of onbewust:
- Er zijn mensen die vergeten om een verandering in hun situatie door
te geven, waardoor ze tijdelijk ten onrechte een uitkering blijven
ontvangen. - Een deel van het bedrag van € 1,3 miljard is leenbijstand. Daar is
geen sprake van fraude, gemeenten krijgen dat geld weer terug. - Daarnaast is er de tijdelijke bijstandsuitkering voor mensen die
bezig zijn een bedrijf op te starten. De aanvragers krijgen tijdelijk
een uitkering, maar worden geacht deze weer terug te betalen, zodra hun
bedrijf gaat lopen. - Een deel van de vordering van € 1,3 miljard bestaat uit de jaarlijkse indexering van bestaande vorderingen.
Geef een reactie