Onlangs was er veel ophef over het fragment uit het televisieprogramma ‘College Tour’ waarbij de dochters van minister Kaag hun zorgen uitspraken over de veiligheid van hun moeder. Die zorgen waren zo groot dat ze het liefst zagen dat hun moeder de politiek voor gezien zou houden. In 2011 werd ik als raadslid zelf bedreigd, ik voelde toen weinig steun en stond er eigenlijk alleen voor.
Het is allang bekend dat politici worden bedreigd. Hoe vaak lees je niet over intimiderende huisbezoeken, dreigbrieven en scheldkanonnades. In dat licht doet het wat kortzichtig aan als juist politici geschrokken reageren op het tv-fragment, terwijl zij zeer goed weten hoe collega’s worden belaagd. Maar kennelijk is weet hebben van bedreigingen nog niet voldoende om te beseffen wat voor impact die bedreigingen hebben op de achterban.
Als minister van der Wal zegt dat haar kinderen in huis zaten ‘te shaken’ toen de boeren bij haar op de stoep stonden of minister de Jonge zegt dat zijn dochter wordt bedreigd, maakt dat kennelijk toch minder indruk dan wanneer de omgeving zelf zich uitspreekt over de gevolgen van de bedreigingen.
Niet alleen landelijk
Het zou van naïviteit getuigen om te denken dat bedreigingen op deze schaal alleen landelijk spelen. In 2011 ben ik als gemeenteraadslid zelf bedreigd. Duidelijk was toen dat mijn politieke omgeving hier nauwelijks mee wist om te gaan. De bedreiging werd liever doodgezwegen onder het mom van ‘geef het geen podium’. Ook de politie was die mening toegedaan.
Ik voelde weinig steun en stond er eigenlijk alleen voor. Vanuit mijn partij bleef het helemaal stil. Dat was niet mijn weg, vandaar destijds de publicatie op mijn website met de dichter H.M. van Randwijk in gedachte ‘een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht…’.
Steun
De tijden zijn veranderd. maar ook de intensiteit van de bedreigingen. Veel mensen zien de wereld als maakbaar. Hierdoor zullen steeds minder mensen accepteren dat iets niet loopt zoals ze willen. Niet iedereen zal dan meteen gaan dreigen, maar een deel wellicht wel. Moffel die bedreigingen niet weg, maar steun gemeenteraadsleden zo optimaal mogelijk. Deze steun moet zowel vanuit de partijen in de raad komen als de gemeentelijke organisatie. Laat raadsleden weten dat ze gewaardeerd worden om wat ze doen, of je het nu wel of niet met hun standpunten eens bent. Laat ze niet vallen. Mensen die zich inzetten voor de samenleving verdienen alle steun.
Durfals
Daarnaast is steun ook van belang om mensen enthousiast te maken voor de raad, anders zul je daar nooit een goede afspiegeling van de gemeente terugvinden en stellen alleen de durfals zich nog beschikbaar. En dan is het nog maar afwachten of zij zich echt durven uit te spreken als het erop aan komt, of dat ze de scherpe kantjes van hun woorden afslijpen uit angst om via social media gevierendeeld te worden.
Waar ik er in 2011 alleen voor stond, mogen politici nu meer steun vanuit hun partij en de gemeentelijke organisatie verwachten. Wacht daarom niet af tot een bedreiging zich daadwerkelijk voordoet, maar organiseer proactief.
De auteur schreef het boek ‘Organisaties in transitie’, verzorgt lezingen over de transitie en geluk, en was 8 jaar fractievoorzitter voor GroenLinks in Ede. Ook is Eric Leltz voorzitter van Stichting Sparkling Plastic.
Geef een reactie