Soms hoor ik iets wat maakt dat ik daarna mijn oren weer in model moet duwen. Dit keer was dat het zinnetje: ‘Het is niet de bedoeling dat de raadsleden zich er zoveel mee bemoeien.’
Ik probeerde me de praktijk voor te stellen bij de aanleiding tot deze opmerking:
Vrijdagmorgen.
Een inwoner mailt naar een raadslid: Op het land naast mijn tuin wordt nu een half bos weggekapt voor een wijngaard. De gemeente zegt dat het mag, maar ik vind het heel erg.
‘Ik kom kijken,’ zegt het raadslid.
Ter plekke komt de wijnboer op het raadslid en de inwoner af en begint een gesprek, richt zich vooral op de inwoner en zegt tegen het raadslid: ‘Ik geloof niet dat ik u ken.’ Wat het raadslid waagt te betwijfelen, maar soit.
‘Ik kan me niet voorstellen dat je voor zo’n grote kap geen toestemming nodig hebt,’ zegt het raadslid. Waarop de wijnboer beweert dat dat niet hoeft, integendeel. Het dorp juicht juist toe dat de rotzooi weggehaald wordt en het eindelijk netjes wordt.
Het raadslid neemt contact op met de wethouder landschap, de ambtenaar groen en de portefeuillehouder handhaving, die toevallig ook burgemeester is.
Zaterdagmorgen. Na enige dringende appjes van het raadslid wordt er versneld een boa op afgestuurd en het werk stilgelegd, nog net voordat alles platligt.
Het raadslid gaat over tot de orde van de dag.
Liever zo
Zo zouden ze het dus liever zien:
Vrijdagmorgen
Een inwoner mailt: Op het land naast mijn tuin wordt nu een half bos weggekapt voor een wijngaard. De gemeente zegt dat het mag, maar ik vind het heel erg.
‘Benadert u de gemeente om u zorgen te uiten,’ antwoordt het raadslid, ‘richt u dat dan aan het college van B&W en ook aan de raad.’
‘Maar u bent toch de gemeente? Kunt u niks doen?’
‘Wij controleren slechts het college, dus ik kan alleen maar achteraf reageren,’ zegt het raadslid, ‘wij mogen ons niet bemoeien met de uitvoering, tijdens de uitvoering.’
De inwoner zwijgt.
‘Wat ik wel kan doen is schriftelijke vragen stellen over wat hier gebeurt, dan ontdekken we wel of de informatie die u kreeg klopte en of deze man in zijn recht staat.’
‘Maar dan is alles weggekapt.’
‘Hij zal dan moeten heraanplanten of ergens anders compenseren.’
‘Maar het duurt jaren voordat de bomen weer zo mooi groot zijn. En ergens anders? Wat heb ik daar dan aan?’
‘Het spijt me, meer mag ik niet doen.’
Het raadslid gaat over tot de orde van de dag.
Vogelvrij
Ons buitengebied is vogelvrij. Handhavend kan er nauwelijks opgetreden worden, alleen een heterdaad telt. Het geliefde, kleinschalig, boerenlandschap is willoos overgeleverd aan de grillen van wie het bezit en ons dagelijks bestuur is er niet happig op hen iets in de weg te leggen. Ruim baan voor de landeigenaren.
Tja, als raadsleden daar doorheen gaan banjeren, dat moeten ze natuurlijk niet hebben. Raadsleden mogen hier losse stoeptegels melden en over die heldendaad briefjes in de brievenbus van de burgers duwen, als ze tenminste lid van de partij van de wethouder zijn.
Het wordt tijd voor verkiezingen.
Hanneke Koene is fractievoorzitter van GroenLinks in Eijsden-Magraten.
Geef een reactie