Hoe leuk kan het zijn om eens wat meer lawaai te maken over je eigen vak? Want laten we wel zijn: de tijd dat we als ambtenaren ons werk in stilte konden doen ligt definitief achter ons.
Dat paste ongetwijfeld in de vorige eeuw (doe maar gewoon, dan doe je al …).
Hoe leuk kan het zijn om op je eigen authentieke wijze lawaai te maken? Op een manier die bij jouw eigen stijl past? En waar jij dan energie van krijgt.
Maar daarmee hebben we ook het ‘trots-zijn-op-je-vak’ niet die aandacht gegeven die het onderwerp absoluut verdient. Dat is een beetje blijven liggen. En daar begint het wel als je een organisatie weer smoel wil geven. Weer zelfvertrouwen. Want als er iets te leren valt van de consultancy dan is het dat wel. Zeg, waar zijn jouw artikelen, jou blogs of bij welke klantbijeenkomst spreek jij binnenkort? En juist dat is mij met de paplepel ingegoten in die twintig jaar dat ik heb rondgelopen bij clubs als IBM, Bakkenist en Deloitte. Het vakmanschap staat daar absoluut centraal. Want dat is je asset! En daarmee de basis. Daar moet je stinkend goed in zijn. En dat moet je dan ook onderhouden.
Maar dat moet je dan dus niet in stilte doen. Je moet het leuk gaan vinden om op je eigen wijze ruchtbaarheid te geven aan de ins en outs van jouw vak. Over bijvoorbeeld de maatschappelijke toepassingen ervan. Wat voor mogelijkheden er zich kunnen voordoen. En welke baten dat allemaal kan opleveren natuurlijk! Hoeveel klantwaarde of publieke waarde je daarmee kunt creëren! En als je écht van je vak houdt, dan vind je het ook helemaal geen corvee om daar aan de randen van de dag of in het weekeinde over na te denken. En om dat te verpakken in een leuk stukje. Wat je dan een paar dagen later ook gepubliceerd ziet staan onder je eigen naam.
Plezier
Dat smaakt dan weer naar meer. Zo word je dan eens gevraagd om op een congres te komen spreken over de toepassing van je vak. En praat je met fonkelende ogen op een verjaardagsfeestje over wat je dagelijks bezighoudt. En hoeveel plezier je daar dan in hebt!
En het werkt écht! Kijk maar naar ICTU. Daar ben ik afgelopen jaar actief geweest om de organisatie weer op de kaart te zetten. Want doordat het werk jarenlang via de voor- en zijdeur gewoon naar binnen werd geperst was men wat achter over gaan leunen. En als de werkvoorraad dan structureel minder wordt, tsja …
Zo mocht ik aan de slag met een groepje relatiemanagers. Maar al snel heb ik die andere honderden professionals duidelijk gemaakt dat zij ook relatiemanager waren. Alleen dat ze dat nog niet wisten. Want iedere professionals heeft immers relaties! En dat wij ze natuurlijk zouden gaan helpen. Maar dat begon wel bij hen zélf: de eigen trots op hun vak etaleren. Op hun eigen wijze natuurlijk. Passend bij hen als persoon. En als je daar op een juiste wijze lawaai over maakt naar je relaties, dan krijg je vanzelf werk dat bij je past! Op een heel natuurlijke wijze.
En het leuke is: als je dat zelfvertrouwen een forse boost geeft, dan gaan de hoofdjes weer fier omhoog. Dan halen mensen weer het beste uit zichzelf. Laat dat nou toevallig passen in de slogan: ‘intern beginnen, dat is pas extern winnen’.
Geef een reactie