Staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Zanten van Volksgezondheid gaat het taxivervoer voor ouderen en mensen met een chronische ziekte of handicap (Valys), openbaar aanbesteden.
Ze doet dat om ook na 1 april 2013, wanneer het huidige contract
eindigt, een goede voorziening te waarborgen voor deze groep die niet
overal terecht kan in het openbaar vervoer.
De bewindsvrouw meldt de Tweede Kamer maandag dat ze het liefst ziet dat gemeenten zich ontfermen over Valys. Maar omdat die wel de tijd moeten hebben om zich daar grondig op voor te bereiden en 2013 al nadert, gaat ze toch aanbesteden.
Echt nodig
''Ik heb nu onvoldoende zekerheid dat er op 1 april 2013 een
gemeentelijk georganiseerde voorziening is voor de mensen die dit echt
nodig zullen hebben.'' Aanbesteden heeft wel een beperking, vindt
de staatssecretaris. De bezuinigende Rijksoverheid heeft financieel
mogelijk minder te bieden dan de gemeenten.
Om de kosten te
drukken, beperkt ze in 2012 het aantal te reizen kilometers met de
gewone Valyspas, die nodig is voor dit vervoer, tot 450 in plaats van
750 kilometer; de hoogste pas blijft echter goed voor 2250 kilometer.
jos says
Eerlijk gezegd heb ik niet zoveel vertrouwen in Marlies Van Zanten. Want zij waarborgt alleen maar argwaan en het vertrouwen zijn wij kwijt geraakt. Door alle bezuinigen voor chronisch zieken.Laat ze eens beseffen dat je er niet om vraagd om chronisch ziek te worden, dat dit vaak heel positieve mensen zijn die graag willen werken. Maar hun lichaam is de baas en de vermoeidheid heel groot.
Ik heb 27 jaar ervaring met 2 chronisch zieke kinderen, ze mag een keer in mijn boeken kijken wat er allemaal al bezuinigd en hoeveel eigen bijdragen zij hebben. Die kunnen echt niet zelfstandig wonen, dan breek je over de schulden.
jos says
Eerlijk gezegd heb ik niet zoveel vertrouwen in Marlies Van Zanten. Want zij waarborgt alleen maar argwaan en het vertrouwen zijn wij kwijt geraakt. Dor alle bezuinigen voor chronisch zieken.Laat ze eens besffen dat je er niet om vraagd om chronisch ziek te worden, dat dit vaak heel positieve mensen zijn die graag willen werken. Maar hu lichaam is de baas en de vermoeidheid heel groot.
Ik 27 jaar ervaring met 2 chronisch zieke kinderen, ze mag een keer in mijn boeken kijken wat er allemaal al bezuinigd en hoeveel eigen bijdragen zij hebben. Die kunnen echt niet zelfstandig wonen, dan breek je over de schulden.