Huurtoeslag beperkt voor huurders de risico’s het meest om hun maandelijkse woonlasten en de kosten van levensonderhoud te betalen. Andere risicobeperkende middelen werken beduidend minder blijkt uit een rapportage van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL)
Zonder huurtoeslag zouden veel meer huurders moeite hebben om hun maandelijkse woonlasten en de kosten van levensonderhoud te betalen. Corporaties kunnen huurders ook tegemoetkomen door de huur niet of nauwelijks te verhogen, maar het effect daarvan op de betaalbaarheid van de maandelijkse woonlasten is minder groot, aldus het PBL.
Zij onderzochten welke mogelijkheden er zijn voor bijvoorbeeld de Rijksoverheid, de gemeenten en corporaties om de betaalbaarheid van het wonen in de huursector te verbeteren. Ook is gekeken of deze mogelijkheden regionaal verschillen. De PBL-onderzoekers spreken van een ‘betaalrisico’ als het inkomen onvoldoende is om de huur plus de meest noodzakelijke kosten van levensonderhoud te betalen, volgens de Nibud-normen. Er is dan een risico dat het huishouden de woonlasten niet meer kan betalen. Zonder huurtoeslag zouden veel meer huurders moeite hebben om hun maandelijkse woonlasten en de kosten van levensonderhoud te betalen: zo’n 550.000 huurders zouden dan een betaalrisico hebben gehad in 2012 in plaats van 253.000, dus bijna 300.000 huurders meer.
Beperken huurverhoging en passend toewijzen minder effectief
Door de huurverhogingen te matigen of te bevriezen kunnen corporaties de betaalrisico’s onder hun huurders iets verlichten. Het effect hiervan is echter beperkt in vergelijking met dat van de huurtoeslag. Dat geldt ook voor passend toewijzen van woningen. De absolute minima blijven dan toch in de ‘risicogroep’ vallen. Deze regeling helpot maar heeft niet in alle gevallen eenzelfde effect. De absolute minima houden ook na ontvangst van de huurtoeslag relatief vaak een betaalrisico, of zij nu passend wonen of niet. Het maandelijkse tekort op het huishoudensbudget neemt uiteraard wel af. De maatregel van passend toewijzen kan een besparing voor het Rijk opleveren op de huurtoeslaguitgaven bij nieuwe toewijzingen.
Spanning tussen doelstellingen Rijk
Het PBL constateert tot slot dat bij het denken over een aanpassing van de huurtoeslagsystematiek spanning kan ontstaan tussen 2 doelstellingen van het Rijk: het vergroten van de budgettaire houdbaarheid van de huurtoeslagsystematiek versus het verbeteren van de betaalbaarheid van het wonen voor lagere inkomensgroepen.
Geef een reactie