De gemeente Haarlemmermeer verwerpt het onderhandelaarsakkoord van de VNG met het Rijk.
“Zoals het er nu voor staat, zijn wij straks uitvoerder en worden we aangesproken als er iets niet goed gaat, terwijl het geld om het goed te doen naar de zorgverzekeraar gaat”, aldus wethouder Jeroen Nobel van de poldergemeente in het Haarlems Dagblad.
De argumenten zijn voor de wethouder sinds de ledenvergadering van de VNG niet veranderd. Alleen waar de VNG in de onderhandeling toch toegeeft, blijft Nobel bij het oude standpunt en de oude conclusie: “De rijksoverheid heeft, na het maken van afspraken met de gemeenten, de spelregels veranderd zonder dat de gemeenten daarbij werden betrokken. Als een van de 32 grote gemeenten in Nederland zeggen wij: zo kan het niet.”
Naast deze principiële (boze) houding speelt natuurlijk ook geld een rol. Ook dat kwam duidelijk naar voren in de VNG vergadering en ook daar volgt Haarlemmermeer het oorspronkelijk standpunt en wil het niet van wijken weten voor een akkoord. “We krijgen het financieel niet rond’, stelt collega-wethouder Steffe Bak in Binnenlands Bestuur. De goedmakertjes in het onderhandelaarsakkoord noemt hij namens de gemeente ‘volstrekt onvoldoende’.
De verwachting is dat na Haarlemmermeer meer gemeenten zullen volgen die dit akkoord onacceptabel vinden en er dus ook niet mee in zullen stemmen.
‘De rijksoverheid heeft, na het maken van afspraken met de gemeenten, de spelregels veranderd zonder dat de gemeenten daarbij werden betrokken.
Juist.
En als dat in het nadeel van de gemeentes en de inwoners uitvalt is het een zeer oneerlijke en kwalijke zaak.
Zoiets zou men alleen mogen doen als het in het voordeel van de gemeentes en hun inwoners is.
Maar ja…eerlijkheid, fatsoenlijkheid en sociaal gevoel lijken inmiddels ook wegbezuinigd te zijn bij de landelijke overheid.
Ik hoorde laatst van een ex-kamerlid dat de overheid niet kan met gevoelens uit het land. Blijkbaar hebben ze daar geen gevoel….zo te merken aan het jarenlange opleggen van mensonvriendelijke beleidswijzigingen.
Politici bij de landelijke overheid: wat je niet wilt zien zal je ook nooit inzien. Dan blijf je komen met probleem-gevende ‘oplossingen’.