Gemeenten ervaren financiële, organisatorische en technische problemen bij de uitvoering van persoonsgebonden budgetten.
Als er voor eind augustus geen oplossing is, dan willen de gemeenten uitstel van de uitvoering van het trekkingsrecht.
Dat schrijven de G32, G4 en Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) in een brief aan staatssecretaris Van Rijn. De gemeenten zeggen in eerdere overleggen meerdere malen de knelpunten kenbaar gemaakt te hebben, maar deze worden onvoldoende aangepakt. Daardoor komen mogelijk 130.000 budgethouders in de problemen.
Computersysteem en definities
De gemeenten ervaren vooral problemen in hun samenwerking met de Sociale Verzekeringsbank (SVB). Dat wordt onder andere veroorzaakt door verouderde ict-systemen van de SVB die niet aansluiten op de systemen van gemeentes. Woordvoerder Caspar Itz van de VNG legt vakblad Zorgvisie uit dat gemeenten resultaatgericht willen sturen terwijl het systeem van de SVB alleen werkt op basis van uren.
“Gemeenten hebben behoefte aan definities, coderingen en formats die meegroeien. En dat vrije velden mogelijk zijn. Dat is nu niet of onvoldoende mogelijk. Door de beperkingen van het SVB-systeem moeten wij zelf handmatig registreren. Dat kost tijd en is foutgevoelig. We hebben liever een compleet geautomatiseerd systeem.”
Ook verschillen in werkwijze gooien roet in het eten. Zo werkt de SVB bijvoorbeeld met maandtermijnen terwijl de verplichte CAK-termijnen vierwekelijks zijn. Deze discussie wordt al sinds 2013 gevoerd, maar de oplossing blijft tot nog toe uit. Daarbij speelt een verschil van definities, coderingen, zorgfuncties en formats tussen gemeenten en de SVB. Zo hanteert de SVB de AWBZ zorgfuncties als “begeleiding” die gemeenten niet gebruiken en brengt de SVB het hele jeugddomein terug tot één functie “Jeugd” dat voor gemeenten onwerkbaar is. “Er is simpelweg wel meer dan één soort jeugdhulp“, vult Itz aan.
Meer weten?
Trekkingsrecht pgb
Vanaf 2015 krijgen alle pgb-houders volgens de huidige plannen te maken met het trekkingsrecht. Daardoor wordt het pgb niet meer op de persoonlijke rekening gestort, maar overgemaakt naar het SVB. Zij betalen direct uit aan de zorgverlener. Het voordeel voor budgethouders is dat de verantwoording eenvoudiger wordt en een groot deel van de administratie wordt overgenomen. Ook moet deze ’tussenstap’ onjuist declareren en fraude tegengaan.
Om het pgb via trekkingsrecht goed uit te kunnen voeren hebben gemeenten de gegevens nodig over de hoogte van de huidige budgetten uit 2014. Voor de pgb’s uit de Wmo zien de gemeenten geen problemen, maar over de aanlevering van informatie over de pgb’s Jeugd bestaan wel zorgen. “Wij krijgen geen duidelijk beeld over wat, wanneer, hoe en door wie wordt geleverd’, schrijven de gemeenten. Gemeenten kunnen het zich niet veroorloven door budgethouders geconfronteerd te worden met bezwaar- en beroepsprocedures wanneer zij het niet eens zijn met hun budget voor 2015.”
Financiën
Tot slot speelt er nog een financiële kwestie. “VWS heeft besloten het trekkingsrecht zo basaal mogelijk in te voeren. Het betekent dat zaken die door de SVB zouden worden uitgevoerd nu door gemeenten zelf moeten worden gedaan, wat uiteraard leidt tot extra kosten. Dit vraagt om een scherpe blik op de uitvoeringskosten van de SVB. Gemeenten zijn niet van plan te betalen voor zaken die de SVB zou oppakken en die ze nu zelf moeten uitvoeren.”
Marlies Kamperman is als beleidsmedewerker van belangenvereniging Per Saldo betrokken bij adviesgesprekken met gemeenten. Zij herkent de kritiek van VNG en weet dat verschillende gemeenten wachten op gegevens over jeugdige budgethouders. “Door het uitblijven van de gegevens, hebben gemeenten niet scherp wie de doelgroep is waardoor de zorg niet goed geregeld kan worden. Gemeente Rotterdam heeft bijvoorbeeld aangegeven dat zij nu al de zorg voor de jeugd in willen richten. Zij krijgen de gegevens pas in oktober en dat is eigenlijk te laat. De problemen zijn al maanden geleden bij VWS aangekaart.”
Dat is nog niet alles. “Het is bovendien zo dat gemeenten slechts summiere gegevens zoals NAW en de functie en klasse of het zorgzwaartepakket ontvangen, maar zij moeten vervolgens zelf de budgetten uitrekenen. Dat kost tijd en energie. Of dat lukt binnen korte tijd is nog de vraag. Deze problemen komen nu allemaal op het bord van de gemeenten en als er niet snel actie wordt ondernomen, raakt daardoor de zorg aan kinderen in de knel.”
Geef een reactie