Het ministerie van Volksgezondheid heeft nog niet besloten of het een streep haalt door de Wmo-regels van een aantal gemeenten. Uit verzet tegen de huidige financiële opzet van de Wet maatschappelijke ondersteuning, weegt het lokale bestuur soms het inkomen mee bij hulpvragen van inwoners.
Deze praktijk is in strijd met de wet, stelde de vorige zorgminister Hugo de Jonge. Hij dreigde daarom met ingrijpen. Staatssecretaris Van Ooijen, nu verantwoordelijk voor de Wmo, beraadt zich nog op eventuele bestuurlijke stappen. Dat laat zijn woordvoerder desgevraagd aan het ANP weten.
Forse toeloop
Sinds de invoering van het abonnementstarief voor mensen met een Wmo-voorziening, ongeacht het inkomen, zien gemeenten een forse toeloop, vooral bij de huishoudelijke hulp.
Inwoners die gemakkelijk zelf hulp zouden kunnen betalen, kloppen tóch bij de gemeente aan. Omdat dit goedkoper is. Via de Wmo, die bedoeld is voor mensen die in het dagelijks leven afhankelijk zijn van hulp, betalen zij slechts 19 euro per maand, net als ieder ander.
Aan banden
Uit protest tegen de huidige eigen bijdrageregeling, die gemeenten veel geld kost, tellen onder meer Krimpen aan den IJssel en Leusden het inkomen mee als inwoners huishoudelijke hulp aanvragen. Op deze manier willen zij de Wmo-groei aan banden leggen en het schaarse geld besteden aan kwetsbare mensen die de ondersteuning nodig hebben, maar niet zelf kunnen betalen.
Ondanks de dreigementen van De Jonge weigerden beide gemeenten hun toewijzingsbeleid voor huishoudelijke hulp aan te passen. Zij stelden het geschil desnoods tot de Raad van State uit te vechten. Het is het tweede conflict tussen kabinet en gemeenten over zorggeld. De ruzie tussen kabinet en gemeenten over de financiële tekorten op de jeugdzorg is ook nog steeds niet opgelost.
Veel te laat
Het kabinet heeft in het regeerakkoord aangekondigd met een eerlijkere regeling te komen voor de huishoudelijke zorg. Het wil die nieuwe regeling per 2025 laten ingaan. ‘Veel te laat,’ stelt Otwin van Dijk, burgemeester van Oude IJsselstreek en namens gemeentekoepel VNG delegatieleider in de onderhandelingen met het kabinet over de zorg.
Mensen met een goedgevulde portemonnee worden nu ‘gesponsord door gemeenten’, die daardoor minder geld overhouden voor ondersteuning aan mensen met lage en middeninkomens, zegt hij. Dat is volgens Van Dijk onrechtvaardig. Gemeenten willen dat er zo snel mogelijk een inkomensafhankelijke bijdrage komt voor huishoudelijke hulp, woningaanpassingen en hulpmiddelen.
De Kamer debatteert donderdag met Van Ooijen over de Wmo.
De uitwassen van decentralisatie er gaat een verschil ontstaan in rechten en plichten van de burger afhanenlijk van de gemeente waar men woont.
Er zijn gemeentes die een andere ‘oplossing’ kiezen: zodra een indicatie afloopt, wordt het uurtarief fors naar beneden bijgesteld; maar dan alleen bij mensen die een PGB hebben. In ons geval is het uurtarief met ruim 30% gedaald. Voor ZIN kan dit niet omdat de gecontracteerde zorgaanbieders het CAO loon niet kunnen verlagen. Dat wordt zelfs nog geïndexeerd!
Deze ongelijke behandeling wordt ‘verdedigd’ met een vermeend verschil in kwaliteit van de zorg… niet aantoonbaar, maar aardig gevonden…
Desgevraagd zegt de Adviesraad Soc. Domein dat ze de gemeente ‘begrijpen’. Overigens los ik het op mijn manier op: wat ik eerder aan een hogere E.B. zou betalen, gebruik ik nu om de zeer goede zorgverlener het tarief te betalen dat ze vorig jaar had, met indexatie…
Dat is ook zo mensen met klein inkomen komen daardoor op wachtlijst en die hebben het juist harder nodig
Geachte staatssecretaris van Ooijen.
Hierbij mijn reactie op Uw plannen vanwege de huishoudelijk hulp via de WMO. Een jaar lang heb ik een huishoudelijke hulp gehad die ik zelf betaalde. Zij stopte met dit werk. Zij ging iets anders doen. Ik kreeg haar via de thuiszorg en moest het volle pond betalen. Zij kwam via de thuiszorg omdat mijn man ernstig ziek is en omdat ik gehandicapt ben. Over de kosten heb ik nooit een probleem over gemaakt omdat deze hulp onze woning ook echt goed schoon maakte. Maar zij ging met haar man een bedrijf in Leiden beginnen.
Daarna heb ik enige maanden lang bij AH en andere supermarkten voor huishoudelijke hulp advertenties geplaatst. Ik heb gevraagd via al de prikborden in de omgeving. Er kwam geen enkele reactie.Tot iemand bij de gemeente mij tipte dat ik vanwege mijn gehandicapt zijn een huishoudelijke hulp mocht vragen via de gemeentelijke WMO. Ik kan niet goed lopen en bukken en mag niet stofzuigen vanwege een niet goed gegane herniaoperatie. Bij een volgende operatie geraak ik volgens de arts in een rolstoel. Ik loop nu met een stok. En nu heb ik dus vanwege mijn gehandicapt zijn huishoudelijke hulp via de WMO.
Er bleek een groot verschil in schoonmaken tussen mijn eerste en mijn tweede huishoudelijke hulp. Te weten = Tussen de eerste particuliere huishoudelijke hulp en de tweede, de WMO-huishoudelijke hulp.
De hulp via de WMO, heb ik ervaren, levert helaas niet altijd de kwaliteit die nodig is. Achter het toilet schoonmaken is geen optie. Het zijn vaak de hoeken in de kamer die niet gezogen worden. En ook de krantenbak of de pedaalemmer in de keuken komen niet van hun plaats. En onder het bed of achter de zitbank, onder de kasten stofzuigen wordt niet of nauwelijks gedaan. De trap wordt niet gestofzuigd omdat ze anders van de trap af zal vallen. Ramen lappen mag in het geheel niet want dan valt de huishoudelijke hulp van het trapje. De plinten schoonmaken in de woning moest ik toen ik dat graag wilde apart vragen. En de werkzaamheden worden in een map genoteerd. Ook die eenmalige plint-reiniging.
Het was verder een aardig iemand waar je langzaam een contact mee opbouwt en wat eenzaamheid voor ouderen ook weer wat lenigt. Ik had ook met alles niet zoveel problemen want er werd tenminste gestofzuigd en de vloer werd gedweild. Ik kan niet stofzuigen en niet bukken om de vloer te dweilen. Dus alles werd best prettig geregeld.
Mijn ervaring is dat het echte probleem is dat de kennis en kunde van goed schoonmaken veelal ontbreekt bij de hulp via de WMO. En als de overheid gaat doorvoeren wat dhr. van Ooijen wil dan zal er een kwaliteitseis vanuit de hulpontvangende mensen komen. Dan zal het mogelijk klachten gaan regenen. Kwaliteit heeft een prijs en wie de prijs moet betalen wil dan graag de bijbehorende kwaliteit ontvangen.
Dan zullen er waarschijnlijk ook controleurs moeten komen. Liefst ook mensen met kennis van zaken. En moeten deze deskundige controleurs komen om te gaan controleren of het schoonmaken aan criteria van reinheid voldoet. Misschien zijn we dan nog verder van huis dan we nu al zijn? Het zou zomaar kunnen. Deze controleurs krijgen natuurlijk een salaris en hebben een auto nodig om zich te verplaatsen. Daar zal een organisatie voor moeten worden opgezet die onafhankelijk controleert. Of moet de gemeente dit organiseren ? Ik denk dat er dan de mogelijkheid ontstaat voor het ontstaan van een vicieuze cirkel. Bezint eer gij begint.
Ik heb in de afgelopen twee jaar lang eenzelfde hulp gehad, een aardig meisje. In al die tijd is er geen controle geweest. Maar er viel dus op de uitvoering van het werk e.e.a. aan te merken. Dat was voor mij geen probleem. Mede gezien de invulling van de noodhulp en alles wat er bij behoort. Ik zag het als noodhulp vanwege mijn handicap. We helpen elkaar.
Maar dit geldt niet als doorgaat wat de regering voorstelt. Dan is er een duidelijke optie om een controleur voor schoonmaak-kwaliteit in te voeren. Waar ik kan doorgeven dat bijvoorbeeld bij het stofzuigen niet wordt gestofzuigd onder het bed, de kast, de krantenbak niet van zijn plaats komt en achter de pedaalemmer de gevallen afval na het schoonmaken nog ligt etc. etc.. . Ook schoonmaken achter de toilet zal moeten worden gecontroleerd en alsnog moeten worden uitgevoerd. Prijs en kwaliteit moeten in verhouding zijn. Controleurs cq. mannelijk of vrouwelijke uitvoering is mij om het even, zullen bericht krijgen van de onvolkomenheden. En prijs en kwaliteit zijn dan onlosmakelijk aan elkaar verbonden.
Sinds twee weken heb ik een nieuwe mevrouw als huishoudelijke hulp. Ik moet nog kijken hoe of dit allemaal met haar gaat werken. Ze is in ieder geval, tot nog toe, prettig in de omgang
Mijn conclusie is: Kan de overheid eens de hand in eigen boezem steken en de gemeenten voldoende gelden geven zodat de gemeente naar behoren de taken die onze “geliefde” overheid overhevelt naar de gemeenten kan uitvoeren?
Mijn idee is pak mensen die de huishoudelijke zorg niet nodig hebben aan. Pak misbruik aan. Straf niet degenen die wel gehandicapt zijn. Het is al erg genoeg als je gehandicapt bent door een operatie die niet goed is verlopen. En stop met dit “all-over-beleid”. Dit top-down aanpakken van zaken die niet goed lopen schaadt meer dan dat het goed-maakt. Er is al genoeg maatschappelijke schade binnen de WMO waar alles om de kosten lijkt te draaien en niet om de zorg voor de bevolking.
Landelijke overheid = Steek nu eindelijk eens de hand in eigen boezem. De WMO draait om zorg en ondersteuning. Het draait om kwaliteit en zorg. Controleer of er sprake is van misbruik en pak dit aan. Als dat goed gaat komt de rest vanzelf.
De WMO draait om zorg en ondersteuning. Daar behoort controleren of er misbruik is ook bij. En pak dat aan. Wees nu eens dapper!
Ik herhaal.
Landelijke overheid = Steek nu eindelijk eens de hand in eigen boezem. De WMO draait om zorg en ondersteuning. En controleer of er misbruik is en pak dat aan. Wees nu eens dapper!