Minder uren, hogere eigen bijdrage en zelfs uitsluiting van hulp. Gemeenten gebruiken zeer verschillende methoden om de bezuinigingen op de huishoudelijke hulp in 2015 uit te werken.
Door de bezuinigingen van 40 procent die het kabinet doorvoert op huishoudelijke hulp, dreigen voor cliënten grote regionale verschillen te ontstaan. Cliënten in Rotterdam krijgen veel minder uren thuishulp, Eindhoven heeft de eigen bijdrage verhoogd. De gemeente Amsterdam wil bepaalde groepen uitsluiten die nu nog voor thuishulp in aanmerking komen. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) schat dat de helft van de gemeenten al voorbereidende besluiten heeft genomen voor de bezuinigingen.
Het kabinet heeft besloten dat vanaf 2015 er 40 procent wordt bezuinigd op het budget voor huishoudelijke hulp. Gemeenten gaan op zoek naar verschillende manieren om de huishoudelijke hulp goedkoper uit te voeren. De effecten van de bezuinigingen voor cliënten en werknemers kunnen dus per gemeente verschillen. Thuishulpen gaan behoorlijk in salaris achteruit omdat veel gemeenten in eerste instantie de uurtarieven voor thuiszorgorganisaties verlagen. Veel thuiszorgmedewerkers dreigen hun baan te verliezen, ook door de inzet van vrijwilligers voor taken die voorheen tot de thuiszorg behoorden.
Reorganiseren thuishulp
Rotterdam is vorig jaar al begonnen met het reorganiseren van de thuishulp, door een kwart minder budget te besteden. De gemeente betaalt niet meer per uur, maar op resultaat: bijvoorbeeld “schoon huis” of “schone kleren”. In de Volkskrant zegt Anita van Son, directeur van thuiszorgorganisatie Aafje dat in de praktijk het neerkomt op een kwart minder tijd voor cliënten. De Rotterdamse PvdA-wethouder Marco Florijn zegt dat het absoluut niet de bedoeling is te beknibbelen op zorg voor ouderen.
“Wij vormen de thuiszorg geleidelijk om en ontwikkelen innovatieve werkmethoden, zodat per 1 januari 2015 bij de bezuinigingen niet een grote schok plaatsvindt.”
Wijkzorgteam
Amsterdam vangt de bezuiniging op door het aantal rechthebbenden te verminderen. Per 2015 hebben daar alleen ouderen boven de 85 jaar en mensen met ernstige psychische problemen automatisch aanspraak op de hulp. Voor anderen gaat een ‘wijkzorgteam’ bepalen of zij de ondersteuning niet zelf kunnen betalen of samen met hun omgeving iets kunnen regelen.
Veel gemeenten vinden dat hulpbehoevenden die genoeg geld hebben om de huishoudelijke hulp te betalen, “dit niet op de gemeenschap zouden moeten verhalen”, zoals de Almeerse wethouder Ineke Smidt (PvdA) het verwoordt. Maar de rechter floot vorig jaar gemeenten terug: gemeenten mogen op dit vlak niet aan inkomenspolitiek doen. Bovendien mogen gemeenten niet zomaar meer geld per cliënt vragen voor huishoudelijke hulp dan de door het Rijk vastgestelde maximale eigen bijdrage. Dat oordeelde de rechter afgelopen december in een zaak tegen de gemeente Emmen.
De gemeenten zien dit als een inperking van hun manoeuvreerruimte.
De verdeeldheid tussen gemeenten en de bezuiniging op de huishoudelijk hulp komt voort uit: een totale onbalans van de politiek. Eerst wordt het breekijzer erop gezet. Dan valt de slopershamer in de sector. Dan verzint men oplossingen waarvan je van te voren weet dit voegt niets toe. Vervolgens stijgen de klaagzangen op in NL over verdeeldheid.
Misschien moet NL eerst beginen met kleine politieke partijen besturen niet meer mee! Vervolgens wordt 50% van alle politieke lagen naar huis gestuurd, om reden zij voegen niets toe aan de samenleving. Misschien breek dan het tijdperk aan dat de politiek gaat sturen op zaken die echt voor de burgers een toegevoegde waarde hebben.