Burgemeester Annemarie Penn van Maastricht heeft gisteren haar visie gegeven op de aanpak van drugsproblematiek in haar stad. Ze deed een beroep op de landelijke politiek voor veranderingen
“Ik vraag om niet langer weg te kijken van de problematiek, die ons al zo lang en indringend bezig houdt en een grote maatschappelijke overlast en onveiligheid tot gevolg heeft. Ik vraag de minister om een rol te pakken op internationaal niveau”; Annemarie Penn schetste een verhelderend beeld van het ingezette Nederlandse drugsbeleid dat volgens haar failliet is. “Het point of no return is allang voorbij” en de problematiek vraagt om andersoortige aanpak.
Het gebruik van drugs toestaan, maar het telen ervan verbieden dwingt de handel in handen van malafide lieden, dus een oplossing zou volgens Penn zijn om teelt ten bate van een vaste klantenkring (leden van een vereniging) toe te staan. Handel aan derden is dan niet toegestaan.
Erken ons probleem
Het gedoogbeleid vanuit de jaren ’70 ingezet om juist malafide praktijken te voorkomen is mislukt. Handel van soft- en harddrugs zijn door elkaar heen gaan lopen. De burgemeester doet een beroep op de landelijke overheid om het drugsbeleid aan te kaarten als aankomend voorzitter van de Europese Unie, daar het een grensoverschrijdend probleem is. Ze erkent dat het ‘ingezetenencriterium’
Letterlijk vroeg ze in haar statement voor de raad “Erken ons probleem, erken dat dit veroorzaakt wordt door het huidige gedoogbeleid; erken de noodzaak om met een oplossing te komen en kom met met voorstellen voor aanpassen van het gedoogbeleid”
Rechter
De oud rechter vervolgt: “Het is ook de vraag hoe lang de rechter nog koers houdt in Nederland conform de huidige gedoogrichtlijnen. Want als depolitiek de maatschappelijke problemen op het gebied van het gedoogbeleid niet serieus neemt en iets gaat regelen rond de achterdeurproblematiek dan doet de rechter het namelijk op enig moment wel. Soms ontwikkelt wetgeving zich op die manier. Als de politiek het niet aandurft.”
Lokaal Manifest “Joint Regulation”
Op lokaal niveau worden steeds meer initiatieven ontwikkeld om op korte termijn tot oplossingen te komen in de geschetste drugsproblematiek. Dit betreft initiatieven die vermoedelijk in strijd zijn met de wet. Landelijk gezien zijn door gemeenten de krachten gebundeld, onder andere in het Manifest Joint (sic) Regulation waarin de regering wordt opgeroepen de achterdeur te reguleren. Er wordt onderzoek gedaan naar internationale mensenrechten en het gereguleerd toelaten van cannabisteelt voor recreatief gebruik. Er zijn in verschillende gemeenteraden moties aangenomen over de “achterdeur”, waarbij wordt opgeroepen: “Gezamenlijk met zoveel mogelijk gelijkgestemde gemeentes de motie ter kennis te sturen aan de minister van Veiligheid en Justitie en de minister te verzoeken in overleg te treden met de gemeentes over het experiment”.
Maastricht moet volgens Penn inzetten op Volksgezondheid, door middel van een “stevig preventieprogramma”, aanpak van drugsoverlast en neveneffecten en de bestrijding van de georganiseerde drugscriminaliteit.
Geef een reactie